ساعت حدود 11 صبحه و یک روز تقریبا گرم پاییز رو داریم سپری می‌کنیم که پدر اصیلانه با دستی چسب زخم زده حاصل از کل انجار رفتن صبحش با پریز سماور از راه می‌رسه. قسمت عقب ماشین پر شده از باکس و پایه نور و تجهیزات فیلم برداری و در دل ما هم ذوق، که زودتر به کارگاه برسیم و بساط تولید محتوا را پهن کنیم و کمی هم پز ابزارهای جدید رو بدیم.

حدود دو ساعت و نیم از حرکت می‌گذرد که در کنار جاده به یک خیابان خاکی می‌رسیم و پدر اصیلانه بعد از چک کردن موقعیت مکانی روی گوشی می‌گوید : همین جاست

از ماشین پیاده شدیم،

• • سلام آقای هاشمی! ممنون که این اجازه رو به ما دادین که بیایم اینجا و از فرآیند تولید نوره فیلم برداری کنیم!

• • خواهش می‌کنم! فقط شرطمون رو یادتون نره که فیلم های رو به ماهم باید بدید.

• • چشم حتما !

اول قرار شد که آقای هاشمی عزیز خودشون توضیحاتی درمورد دستگاه و عملکردش و فرآیند تولید به ما توضیحات رو بدن و بعدش ما فیلم برداری رو شروع کنیم.